کد مطلب:113823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141

در برخی از خطبه ها، امام علی (ع) یك اصل عقیدتی مثلا

[صفحه 105]

خداشناسی را عنوان كرده آنگاه به انتخاب یك پدیده ی شگفت و بحث و بررسی پیرامون آن روی می آوردند مانند:

1- خطبه 5:182 كه پس از مطرح نمودن خداوند بزرگ برای اثبات وجود خدا به بررسی شگفتی ها و زیبائی های خلقت می پردازد و می فرماید:

فمن شواهد خلقه خلق السموات موطدات بلا عمد

(و از نشانه های عظمت خلقت و آفرینش شگفت الهی، خلقت آسمانهائی است كه بدون ستون و تكیه گاهی ثابت و استوار می باشند)

2- خطبه 7:165

و من اعجبها خلقا الطاووس

(و یكی از عجیب ترین شگفتی های خلقت آفرینش طاووس است)

3- خطبه 4:155 پس از حمد و ستایش خداوند و طرح صفات جمال الهی می فرماید:

و من لطائف صنعته و عجائت خلقته ما ارنا من غوامض الحكمه فی هذه الخفافیش

(و از ظرافت و لطافت صنعت خداوندی و شگفتیهای خلقت الهی همان اسرار پیچیده ی حكمتی است كه در وجود شب پره ها «خفاش» به ما نشان داده است).

و در پایان نتیجه می گیرد كه:

فسبحان الباری لكل شی ء علی غیر مثال خلا من غیره

(منزه و برتر است آفریدگار تمام پدیده ها كه در آفرینش آنها كسی و قدرتی از او سبقت نگرفته است).

صفحه 105.